Andere fietsers van wie ik de blog volg schrijven dat de kustweg langs de Zwarte Zee zo aangenaam is. Viel dat even tegen! Een viervaksbaan met gelukkig bijna de hele tijd een ruime pechstrook en wel weinig verkeer. Maar saai... bijna constant door bebouwde zones en weinig contact met de zee. Aan de andere kant zeer hoge bergen, ruim over de 3000 m. Een zevental tunnels met lengtes tussen 1 en 2 km, echte horror als je langs achter een camion hoort aandonderen. Het geluidsniveau in zo'n tunnel is hallucinant. Mijn fiets heeft prima verlichting maar ik racete er toch telkens op maximale snelheid door.
Omdat ik ondanks het tamelijk slechte slapen door het stadslawaai van Trabzon goede benen had heb ik dan maar ineens door de zure appel gebeten en de volledige 171 km afgefietst die eigenlijk voor 2 dagen gepland waren. Gemiddelde snelheid meer dan 26 km per uur. Dat is goed voor 1 keer, zeker niet voor herhaling vatbaar.
Het was de hele dag bewolkt en ik dacht aldoor dat het zou beginnen regenen, maar uiteindelijk viel er geen druppel.
Onderweg lekker gegeten in een visrestaurant.
Hopa ligt op 19 km van de Georgische grens. Omdat het veel te vroeg is om al ineens naar Tbilisi te rijden ga ik de komende dagen nog een toer maken in de bergen richting Artvin en Kars, en ook in de bergen de grens oversteken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten